Een nieuw Chinees jaar, een nieuw begin

Beste Mensen,

Een nieuw jaar is alweer begonnen en vaak is dat een goede gelegenheid voor bezinning; wat is er gebeurd en wat kunnen we verwachten?

Eerst het verleden. Graag neem ik u terug naar het jaar 2005 toen een groep personen besloot om het Chinese Politieke Integratie en Participatie Fonds, kortweg: CPIPF, op te richten. De doelstelling toen: Chinezen meer betrokken laten worden in de politiek, zowel actief (gekozen worden) als passief (gaan stemmen). Vele vrijwilligers hebben zich ingezet voor dat doel: CPIPF heeft vele evenementen georganiseerd om Chinezen meer betrokken te krijgen.

Tien jaar later kan men zich afvragen in hoeverre CPIPF geslaagd is in haar doelstelling. Maar daarnaast is het ook vraag of CPIPF met haar werkzaamheden door moet gaan. Anders gezegd: wat voegt CPIPF nog toe naast alle andere, reeds bestaande Chinese, organisaties? Heeft CPIPF nog wel bestaansrecht?

Afgelopen periode is binnen CPIPF daarover gesproken en daar is het volgende uitgekomen. Politiek betrokken zijn, begint vaak met  maatschappelijk betrokken zijn. Immers, mensen gaan vaak de politiek in omdat zij een bepaald maatschappelijk probleem op een bepaalde manier willen oplossen. Vaak krijg ik de indruk dat mensen niet maatschappelijk betrokken zijn. Mensen zijn toch vooral bezig met hun eigen problemen en hebben daardoor minder aandacht voor maatschappelijke problemen.

Maar gelet op de gebeurtenissen in 2015, is het bijna onmogelijk om niet maatschappelijk betrokken te zijn, of in ieder geval wel een mening erover te hebben. In januari 2015 is er een aanslag gepleegd op de redactie van Charlie Hebdo in Parijs. Een schokgolf van verontwaardiging, afschuw en angst baande zich door Nederland en de rest van de wereld. Dat werd nog meer versterkt toen de aanslagen in november 2015 in Parijs plaats vonden met een ongekend groot aantal slachtoffers. Parijs is praktisch “om de hoek” dus ineens is het “heel dichtbij”. Mensen hebben nu wel een mening, mensen komen met (schijn)oplossingen, mensen praten met elkaar over; het interesseert mensen omdat mensen nu begrijpen dat een maatschappelijk probleem ook hun eigen probleem kunnen zijn. Het gaat hier immers over iets fundamenteel belangrijks als veiligheid.  En dus raken mensen geïnteresseerd.

Een ander voorbeeld is de verhoogde instroom van vluchtelingen in Nederland en de rest van Europa. Iedere dag is op het nieuws wel iets te horen over asielzoekers, zowel positief als negatief. Het is nu zo “dichtbij” gekomen dat iedereen wel een mening erover heeft. Op dit moment zijn de meeste asielzoekers die Nederland binnen komen, afkomstig uit Syrië.  Vijf jaar geleden, toen de oorlog in Syrië begon, hoorde je er bijna niemand over.

Dit zijn slechts twee voorbeelden waaruit blijkt dat men wel degelijk maatschappelijk betrokken kan worden, mits men begrijpt dat een maatschappelijk probleem ook het individu raakt . Op het moment dat mensen betrokken raken, willen mensen geïnformeerd worden. En daar ligt dan een taak voor CPIPF: het informeren van mensen. Mensen informeren op het moment dat zij betrokken zijn of mensen informeren zodat zij betrokken raken.

Geïnformeerd worden leidt tot maatschappelijk betrokkenheid. Maatschappelijk betrokkenheid leidt tot de wil om het op te lossen. Een maatschappelijk probleem kan alleen gezamenlijk worden opgelost en vraagt dus om een oplossing die alleen de politiek kan oplossen. Een politieke oplossing bereikt men alleen als men politiek betrokken raakt.

Het informeren is dus de eerste stap om mensen politiek betrokken te krijgen. Om mensen nog meer te informeren, begint CPIPF dan ook met het publiceren van blogs. In de blogs wordt dan de aandacht gevraagd voor een specifiek onderwerp of meerdere onderwerpen. Inmiddels is er een team gevormd van bloggers en iedere maand zal er minstens een blog worden gepubliceerd. Hopelijk zal dit eraan bijdragen dat mensen politiek betrokken raken.

Heeft CPIPF anno 2016 nog een bestaansrecht? Nu wellicht meer dan eerst.